Αυτή η ήρεμη σκηνή αποτυπώνει μια παστωρική στιγμή με έναν απαλό λόφο κάτω από έναν ζωντανό ουρανό. Οι πινελιές είναι χαλαρές και ιμπρεσιονιστικές· απαλές πινελιές πράσινου και μπλε συγχωνεύονται αρμονικά για να σχηματίσουν τον καταπράσινο λόφο και τα διάσπαρτα σπίτια στη βάση του. Μια μοναχική φιγούρα με μια αγελάδα καταλαμβάνει το προσκήνιο, σχεδόν σαν σκιά, προσφέροντας μια ήσυχη ανθρώπινη πινελιά χωρίς να επισκιάζει το φυσικό περιβάλλον. Η παλέτα είναι φρέσκια αλλά ήπια, με γήινα πράσινα, απαλούς καφέ και έναν ουρανό ζωγραφισμένο με τρυφερά μπλε και λευκά. Η σύνθεση ισορροπεί τη φύση και την ανθρωπότητα, προκαλώντας έναν ήρεμο αγροτικό ρυθμό που είναι ταυτόχρονα διαχρονικός και οικείος. Προσκαλεί τον θεατή να ακούσει το ψίθυρο των φύλλων και τον μακρινό βόμβο του χωριού.

Ζωγραφισμένο στα τέλη του 19ου αιώνα, αυτό το έργο αντικατοπτρίζει τον ενθουσιασμό των ιμπρεσιονιστών για το φυσικό φως και την καθημερινή αγροτική ζωή. Οι χαλαρές πινελιές και τα ατμοσφαιρικά εφέ αναδεικνύουν την ικανότητα του καλλιτέχνη να αιχμαλωτίζει στιγμιαίες στιγμές και τις αλλαγές φωτός στο τοπίο. Είναι ένας ύμνος στην απλή ομορφιά και την ήσυχη αξιοπρέπεια της υπαίθρου, ένα θέμα ιδιαίτερα εκτιμημένο σε μια εποχή ταχείας αστικοποίησης και βιομηχανικής ανάπτυξης. Η συναισθηματική επίδραση είναι ήρεμη περισυλλογή, μια τρυφερή υπενθύμιση της διαρκούς παρουσίας της φύσης μέσα στη δραστηριότητα του ανθρώπου.