Het landschap ontvouwt zich voor ons, een symfonie van groene en gouden tinten. Het water, een woeste beek, baant zich een weg door de scène, de beweging ervan wordt vastgelegd in de wisselwerking van licht en schaduw. Hoge bomen, met hun knoestige takken die zich naar de hemel uitstrekken, omlijsten de compositie en creëren een gevoel van diepte en beslotenheid. De bekwame penseelstreken van de kunstenaar roepen een voelbaar gevoel van lucht en sfeer op; ik kan bijna een zacht briesje voelen.

Het kleurenpalet is rijk en gevarieerd, de groenen en bruinen van het gebladerte vermengen zich met het gouden zonlicht dat door de bladeren filtert. De lucht, een uitgestrekte vlakte van bewolkt blauw, voegt een vleugje drama toe aan de rustige scène. Een eenzame figuur, een klein silhouet, loopt over een pad en trekt de blik dieper het landschap in, wat wijst op een reis, een persoonlijke verkenning. Het algehele effect is van sereniteit en stille contemplatie.