In dit fascinerende landschap ontvouwt de scène zich in gouden tinten terwijl de tarwevelden zich naar de horizon uitstrekken. Van Gogh’s kenmerkende penseelstreken dansen over het doek, en vangen levendig de essentie van het platteland van Arles. Het ritme van het golvende tarwe, met zijn getextureerde lijnen, creëert een bijna tastbare beweging, alsof de wind zelf verhalen over de oogst fluistert. Op de voorgrond staan groepen gebundeld tarwe, zorgvuldige verzameld, als de wachters van het werk van de boeren die deelnemen aan de eeuwenoude dans van het verzamelen van hun rijkdom. Hun figuren, hoewel eenvoudig van vorm, zijn doordrenkt met een gevoel van leven en samenwerking, in harmonie met de rijke aardetinten die de compositie domineren.

Terwijl onze ogen naar de verre lijn van de stad afdwalen, rijzen de daken op tegen de lucht, wat suggereert dat er een levendig leven verderop bij de velden is. De zachte wolkenformaties boven ons hoofd zijn geschilderd met vloeiende streken, wat de atmosfeer van het stuk versterkt. De algehele kleurenpalet — doordrenkt van bleke gele, bruine en groene tinten — vertegenwoordigt niet alleen de natuurlijke schoonheid van het landschap, maar roept ook een gevoel van nostalgie en verlangen op. Dit kunstwerk staat als een bewijs van Van Gogh's diepe verbinding met de natuur en zijn vermogen om een rijke emotionele narratief te portretteren door middel van kleur en vorm, uitnodigend voor het publiek om de eeuwige cyclus van werk, leven en natuur te delen.