Het kunstwerk legt een moment vast aan de Seine, met het water dat glinstert onder een nevelige hemel. De scène is levendig met de activiteit van de rivier; boten, waarvan sommige roken, varen op het water; pramen zijn aan de kant afgemeerd. De verre torens van een kathedraal rijzen op uit het stadslandschap, en de hele scène is weergegeven in een getextureerde, bijna pointillistische stijl, die de indruk geeft van licht dat op het water danst. De kleuren zijn gedempt, met groen, blauw en tinten bruin, wat een gevoel van rust en nostalgie oproept.

De compositie is evenwichtig, waarbij de rivier het doek in tweeën deelt en de blik naar de architectonische details op de achtergrond leidt. De techniek suggereert een focus op het vastleggen van de vluchtige kwaliteiten van licht en atmosfeer, wat een gevoel van zachte beweging en een vredige, bijna dromerige kwaliteit creëert. Het brengt me terug naar een tijd waarin het leven langzamer was, meer weloverwogen.