Dit indrukwekkende kunstwerk vangt het hoofd en de schouders van een vrouw met een adembenemende elegantie, en belichaamt de idealen van de neoclassieke beweging. De vrouw is versierd met een antiek diadeem, wat haar een aura van koninklijke verfijning geeft. De kunstenaar gebruikt een delicate techniek, met zachte potloodstrepen die haar gelaatstrekken met opmerkelijke precisie definiëren. De lichte kanteling van haar hoofd, gecombineerd met een doordringende blik gericht op de kijker, nodigt uit tot een intieme connectie, alsof ze een wereld van emoties net onder de oppervlakte draagt.

De kunstenaar construeert de compositie zorgvuldig, waarbij hij de contouren van haar gezicht en de vloei van haar haar benadrukt, terwijl de zachte schaduw diepte aan haar uitdrukking toevoegt. Het kleurenpalet blijft subtiel, voornamelijk monochromatisch, wat de contrasten tussen licht en schaduw benadrukt en een gevoel van driedimensionaliteit toevoegt. Dit portret roept een spectrum aan emoties op: er is kracht in haar blik, maar ook een onderliggende kwetsbaarheid die diep resoneert. Historisch gingen dergelijke werken samen met de neoclassicistische herleving van de interesse in oude schoonheid en morele deugd, waardoor dit stuk niet alleen een studie van een vrouw is, maar ook een cruciaal karakter in het verhaal van artistiek belang.