In dit kunstwerk heerst een betoverende rust, die je in een scène trekt waar versleten vissersboten op een zandstrand rusten. De boten, sommige omgekeerd en andere rechtop, tonen verschillende tinten blauw en grijs, wat hun lange reizen op zee suggereert. Een sombere lucht hangt erboven, zwaar van donkere wolken, die een naderende storm voorspelt; de golvende zee weerspiegelt een soortgelijke onrust, zowel in kleur als in beweging. Terwijl ik naar deze scène kijk, kan ik bijna de zoute zeewind voelen en het verre gekrijs van meeuwen horen, wat een nostalgisch verlangen naar de omhelzing van de oceaan oproept.

De vaardigheid van de kunstenaar is duidelijk; de manier waarop hij licht en schaduw vangt versterkt de driedimensionale kwaliteit van de boten en de diepte van de lucht. Het contrast tussen de stilte van het strand en de kracht van de golven die aanrollen creëert een spanning die emotioneel resoneert. In dat moment word ik getransporteerd naar deze rustige maar dynamische kust, waar de tijd lijkt stil te staan, maar de zee altijd aanwezig is en ons herinnert aan de wonderlijke kracht van de natuur.