In dit meeslepende kunstwerk zitten twee jonge zussen samen op een terras dat is versierd met kleurrijke bloempotten; de oudere zus, gekleed in een marineblauwe jas, houdt een mand vast die vol zit met kleurrijke garen, haar gezicht is een mengeling van rust en vreugde. Naast haar straalt de jongere zus onschuld uit, gekleed in een witte jurk en een charmante hoed versierd met levendige bloemen, wat de scène een sprookjesachtige toets geeft. De achtergrond, een vage groen en reflecterend water, kaderen dit intieme moment op een vaardige manier, terwijl het ook de blik van de toeschouwer leidt door middel van de zachte penseelstreken die zowel de figuren als hun omgeving definiëren. Je kunt bijna het zachte ritselen van de bladeren horen en het stille gekwebbel van een zonnige middag terwijl je je onderdompelt in dit moment van het leven.

Renoirs meesterlijke gebruik van kleur is bijzonder opvallend; het rood van de hoed van de oudere zus steekt af tegen de koele blauwe en groene tonen, waardoor een plezierige tegenstelling ontstaat die hun jeugd beklemtoont. Het licht lijkt te dansen op hun gezichten, waarbij het de vreugde van de kindertijd en de band tussen zussen vastlegt in een vluchtig moment van tijd. Dit werk dient niet alleen als een portret van twee meisjes, maar ook als een viering van onschuld te midden van de schitterende schoonheid van de natuur, het belichamen van de geest van het impressionisme, waar de essentie van een moment werkelijk wordt gevangen en gekoesterd.