In deze levendige compositie wordt de kijker onmiddellijk aangetrokken door de hoge glazen vaas die fungeert als zowel een houder voor de schoonheid van de natuur als een focal point binnen het frame. De zachte curves van de vaas contrasteren met de scherpte van de penseelstreken; elke streek pulseert met leven en energie. Het boeket, vol met levendige bloemen, danst in het glas in tinten blauw, rood en witte accenten, wat een harmonieuze kleurenspel creëert. Van Gogh's kenmerkende impasto-techniek nodigt het oog uit om de contouren en lagen van de verf te volgen, waardoor je bijna de fragiele bloemblaadjes en weelderige bladeren kunt voelen.

De achtergrond, gedompeld in zachte blauwtinten, creëert een etherische sfeer die de helderheid van de bloemen versterkt. Dit heldere kleurenpalet roept niet alleen gevoelens van rust op, maar creëert ook een gevoel van afstand, wat een intieme omgeving binnen de grenzen van de studio van de kunstenaar suggereert. Hier is er een gevoel van persoonlijke verbinding; alsof Van Gogh een vluchtig moment van schoonheid heeft vastgelegd, dat in de tijd hangt. Dit werk fungeert als een tijdloze herinnering aan de elegantie van de natuur, gedocumenteerd door Van Gogh's gepassioneerde lens.