Deze sfeervolle scène vangt een rustig moment op een boerenerf, waar twee figuren comfortabel zitten onder de imposante, oude bomen. De stammen zijn minutieus gedetailleerd met een getextureerde schors en brede takken, de herfstbladeren zijn geschilderd in zachte bruine en okerkleuren. Het landelijke landschap wordt verrijkt met subtiele kleurwassen en fijn penseelwerk, waarbij het zachte licht dat door het gebladerte valt, gefilterd wordt en bonte schaduwen op de grond werpt. Achter de bomen completeren rustieke boerderijen en een koe de pastorale rust.

De aquareltechniek, meesterlijk uitgevoerd, blaast leven in de scène door zachte aardetinten te combineren met lichte hemeltinten tot een harmonieuze kleurenpalet. De compositie leidt de blik van de grote boom op de voorgrond naar het intieme stel in gesprek en verder naar de omliggende omgeving, waardoor een gevoel van vreedzaam samenleven met de natuur ontstaat. Uit het eind van de achttiende eeuw stammend, roept het werk de romantische idealisering van het plattelandsleven op, waardoor nostalgie en een contemplatieve sfeer ontstaan en de toeschouwer wordt uitgenodigd zich het geritsel van bladeren en fluisterende gesprekken in deze serene omgeving voor te stellen.