Het kunstwerk presenteert een etherisch tafereel dat gedrenkt is in een rustgevende en betoverende blauwe palet, dat de rust van de schemering weerkaatst. Op de voorgrond staat een gracieuze figuur op een ruwe rots, haar houding belichaamt elegantie en wijsheid. Gekleed in vloeiende gewaden van zachte pastelkleuren, houdt ze een flonkerende vlam omhoog—een baken van hoop tegen een uitgestrekt achtergrond. De verre silhouet van kristallijne bergen voegt diepte toe, kadert haar zowel als bewaker als gids. Het licht van haar vlam weerkaatst subtiel op het glinsterende water hieronder, wat een aura van mystieke rust versterkt.

Roerichs meesterschap in kleur creëert niet alleen diepte, maar ook een emotioneel landschap; de zachte blauwe tinten stralen vrede uit, terwijl de delicate wisselwerking van licht een verbinding tussen het aardse en het goddelijke suggereert. Historisch gezien is dit stuk gebaseerd op thema's van spiritualiteit en de zoektocht naar verlichting die aanwezig zijn in Roerichs werken, vaak het oosterse filosofie samenbrengt met zijn eigen interpretaties van universele waarheden. Dit schilderij nodigt uit tot contemplatie en moedigt de kijker aan om na te denken over de diepere connecties tussen de mensheid, de natuur en de geest.