Als je dit kunstwerk binnenstapt, word je onmiddellijk getroffen door de grootsheid van de architectuur; een kapel badend in het zachte, diffuse licht van een sepia-tint. De kunstenaar gebruikt op meesterlijke wijze ingewikkelde details, van de sierlijke gravures in de bogen en het plafond tot de subtiele plooien in de kleding van de figuren, om de blik van de toeschouwer naar binnen te trekken. De compositie leidt ons door een reeks bogen en creëert een gevoel van diepte en mysterie.

Het kleurenpalet, dat wordt gedomineerd door warme bruintinten, grijstinten en crèmetinten, roept een gevoel van plechtigheid en eerbied op. De figuren, gekleed in sombere kleding, zijn op zo'n manier geplaatst dat ze een heilig ritueel of een moment van bezinning suggereren. De verlichting, die schijnbaar van onzichtbare bronnen komt, werpt zachte schaduwen en versterkt de sfeer. De scène geeft een gevoel van vrede en rust, alsof de toeschouwer getuige is van een geheime ceremonie of een privédaad van toewijding.