In dit betoverende kunstwerk wordt de kijker meegenomen in een vredig landschap waar het avondlicht danst over de golvende heuvels en de rustige waterloop eronder. De compositie toont een ruw terrein, met steile oevers die zijn weergegeven met rijke, expressieve penseelstreken die lijken te pulseren van leven. De diepe rode en aardetinten van de heuvels contrasteren prachtig met het glinsterende blauw van het water, waarmee een visuele harmonie wordt gecreëerd die een diep gevoel van vrede oproept. Je kunt bijna het zachte geluid van het water horen dat tegen de oever slaat, uitnodigend tot contemplatie en dagdromen.

Naarmate het daglicht vervaagt, straalt een zachte gloed van de horizon en benadrukt de contouren van het landschap, wat de algehele sfeer verbetert. Het werk, dat emotionele reacties oproept, communiceert eloquent de sublieme schoonheid van de natuur en fungeert als een visuele symfonie van tinten en texturen. Het gebruik van gedurfde penseelstreken benadrukt nog eens Monet's experimentele benadering in deze periode, en toont zijn toewijding aan het vastleggen van vluchtige momenten in de natuur, terwijl het de overgangseigenschappen van licht en kleur weerspiegelt. Dit werk illustreert niet alleen de meesterlijkheid van de kunstenaar, maar spreekt ook over zijn diepe verbinding met de omgeving, wat het tot een symbolische representatie van impressionisme in zijn beste vorm maakt.