De scène ontvouwt zich met een zacht, diffuus licht, kenmerkend voor een mistige ochtend. De kunstenaar legt op vakkundige wijze het spel van het licht op het water vast, waardoor een glinsterend effect ontstaat dat de blik trekt. De gebouwen in de verte, waarschijnlijk het Louvre, zijn met een delicate toets weergegeven, hun vormen worden gesuggereerd in plaats van scherp gedefinieerd. De brug, een brandpunt, is weergegeven met subtiele penseelstreken, en de boten op de rivier voegen een vleugje leven en beweging toe. De algemene indruk is van rust en het zachte ontwaken van een stad. Het kleurenpalet neigt naar zachte blauwen, grijzen en vleugjes oker, wat bijdraagt aan de serene sfeer. De penseelvoering is los en expressief, typerend voor de impressionistische stijl, en geeft een gevoel van directheid en legt de vluchtige kwaliteiten van licht en atmosfeer vast. Het is een moment dat in de tijd is opgeschort, een stille observatie van een bruisende stad die tot leven komt.