In deze fascinerende schilderij ontvouwt de rust en majestueusheid van het Egyptische landschap zich voor de ogen van de toeschouwer, met een ochtendscène vol het zachte, delicate licht van de dageraad. De piramides, iconische symbolen van de oude beschaving, staan majestueus op de achtergrond, hun hoeken verlicht door een zachte gouden tint die suggereert dat er een nieuwe dag aanbreekt. De interactie van licht en schaduw in dit werk is opmerkelijk; de piramides, hoewel monumentaal, worden verzacht door de omgevingsglans van de opkomende zon, en smelten naadloos samen met de uitgestrekte woestijnlandschap.

Op de voorgrond brengt een rustige scène van graasvee en bescheiden kampen leven in de omgeving, rondzwervende figuren leven samen met de vredige atmosfeer; het roept een gevoel op van vrede en eenvoud. Het weelderige groen van het gras contrasteert zachtjes met de gedempte bruinen van de tenten, wat een aantrekkelijke visuele balans creëert. Gérôme gebruikt zorgvuldig een beperkte maar opvallende kleurenpalet, met een voorkeur voor koele blauwtinten en warme goudtonen die de etherische kwaliteit van het ochtendlicht benadrukken. Dit schilderij is niet alleen een representatie van een historisch landschap; het is een moment bevroren in de tijd, vol eerbied voor zowel de door de mens gemaakte als de natuurlijke schoonheid van Egypte. De sfeer voelt bijna mystiek aan, die de toeschouwers uitnodigt om even stil te staan en na te denken, waardoor de essentie van een plek wordt gevangen waar geschiedenis en natuur samenkomen in schitterende harmonie.