Dit schilderij legt de levendige scène van een bruisende haven vast, waarschijnlijk in de Middellandse Zee. De compositie trekt de blik naar het water, dat het zachte, diffuse licht van de lucht erboven weerspiegelt. Een prominente, okerkleurige toren staat als een wachter en verankert de linkerkant van het doek. Het gebruik van licht en schaduw door de kunstenaar is meesterlijk en geeft diepte aan de gebouwen en boten die de scène bevolken. De penseelstreken, hoewel zichtbaar, dragen bij aan het algemene gevoel van sfeer en suggereren een winderige dag met een vleugje zeezout in de lucht.

Het kleurenpalet wordt gedomineerd door blauw en goud. De lucht erboven is zacht hemelsblauw, dat geleidelijk oplicht naar de horizon. Het water weerspiegelt dit, en het algehele effect is vredig, maar levendig. Tussen de talloze zeilschepen duidt een stoomschip met zijn rookpluim op de overgang van tijd, een vleugje moderniteit in de antieke context. De scène is rijk aan leven en activiteit en creëert een boeiende momentopname van een vervlogen tijdperk.