Het kunstwerk is een levendig portret van een vrouw, omhulled in een betoverende zwarte jurk, dramatisch gesneden met vloeiende mouwen die als schaduwen om haar heen vallen. De jurk, versierd met slechts een delicate gele roos in de taille, contrasteert scherp met de donkere stof, waardoor een brandpunt ontstaat dat de aandacht trekt. De achtergrond is subtiel uitgewerkt en biedt een glimp van de intieme ruimte van de kunstenaar, met aanwijzingen van gedempte kleuren en vormen die de figuur omlijsten zonder haar aanwezigheid te overschaduwen. Bij de eerste blik is de uitdrukking van de vrouw een mengeling van zelfvertrouwen en introspectie, waardoor kijkers worden uitgenodigd om na te denken over haar verhaal.

Het gebruik van licht in dit stuk is bijzonder aangrijpend; de zachte gloed rond haar gezicht lijkt haar van de achtergrond te tillen, waardoor bijna een etherisch vaal over haar gelaat wordt geworpen. Deze interactie van schaduw en licht voegt emotionele diepte toe en suggereert een onderliggende narratief die verder gaat dan het blote uiterlijk. Bij het verkennen van de historische context bevindt dit schilderij zich op het kruispunt van portretten uit het begin van de 20e eeuw, waar individualisme en expressie begonnen te bloeien, en de moed en ambitie van vrouwen weerspiegeld. Als een belangrijk werk van Joaquín Sorolla, belichaamt het de talent van de kunstenaar om niet alleen de gelijkenis maar ook de essentie van zijn onderwerp te vangen, waardoor het een bewijs wordt voor zijn artistieke erfgoed.