Słoneczny krajobraz rozwija się w tętniącej kolorami symfonii, gdzie pociągnięcia pędzla tanecznym energetycznie wypełniają płótno. Urokliwy dom z uderzającym różowym dachem wyłania się z bujnej zieleni, otulającej go, sugerując harmonię z naturą. Jasne żółcie i zielenie mieszają się, tworząc urokliwy łąk, podczas gdy głębokie czerwienie kwietników dodają zabawnej ciepłoty tej pastoralnej scenie. Każdy ruch pędzla niesie w sobie poczucie żywotności; pędzel artysty wydaje się bić życiem, zapraszając widza do wnętrza tego żywego azylu.

Kompozycja emanuje łagodną perspektywą; dom dumnie, ale przyjaźnie stoi, otoczony kwitnącym ogrodem, który niemal go przytula. Teksturalna technika impasto ujawnia miłość i energię, które zostały włożone w to dzieło—cienie bawią się na ziemi, sugerując ruch i upływ czasu. Emocjonalnie, odczuwalne jest wyraźne poczucie spokoju, wzywające do głębokiego oddechu i zanurzenia się w urok wiejskiego życia. Moment z 1887 roku, odzwierciedlający rosnący styl Van Gogha—a to dzieło jest nie tylko wizualną ucztą, ale również świadectwem ewoluującego związku artysty z kolorem i królestwami natury.