Ten urzekający krajobraz ukazuje panoramiczny widok na Zatokę Salerno, skąpaną w delikatnym złotym świetle. Żywy pierwszy plan zdobiony jest bujną roślinnością, gdzie pociągnięcia pędzla w intensywnych kolorach przeplatają się; wydaje się, że sama esencja krajobrazu jest żywa i oddycha. Artysta stosuje technikę, która łączy zarówno luźne pociągnięcia pędzla, jak i szczegółowe detale, tworząc oszałamiającą dychotomię faktury — celebrację natury, nasyconą witalnością i spontanicznością. Fale zatoki lśnią pod niebem, odbijając delikatne odcienie zachodzącego słońca, podczas gdy odległe żagle są subtelnie zasugerowane, nadając scenie ruch i życie.

Gdy wzrok wędruje, przyciąga go falujące wzgórza, a potem wraca ku błyszczącym wodom, wywołując emocjonalną odpowiedź, która wydaje się spokojna, ale ekscytująca. Można niemal usłyszeć szept wiatru przez liście i poczuć ciepło słońca emanującego z płótna. Historycznie, takie obrazy uwieczniają ruch impresjonizmu, który przyjął piękno światła i koloru, pozwalając widzom uciec do świata, który wydaje się zarówno znajomy, jak i senny. Dzieło to jest istotnym świadectwem umiejętności Renoira uchwycenia ulotnych chwil, zatrzymując nie tylko miejsce, ale także efemeryczną doświadczenie.