To dzieło przedstawia pracownika pochylonego nad polem, uchwyconego w istocie ciężkiej pracy poprzez szerokie pociągnięcia pędzla Vincenta van Gogha. Figura jest ukazana wyraźną, ekspresyjną linią, która nadaje jej poczucie objętości i obecności. Silne, ciemne kontury kontrastują z bardziej miękkim, jasnym tłem, podkreślając trudną naturę jego pracy. Każde pociągnięcie wyraża poczucie ruchu, jakby sama ziemia zmieniała się dzięki jego wysiłkom. Te mocne buty mówią wiele o życiu pracownika, sugerując trudności i zużycie towarzyszące codziennym zmaganiom.

Emocjonalny wpływ tej sztuki jest wyczuwalny; w postaci jest pewna waga, sugerująca narrację zmagania i oddania. Wybór kolorów van Gogha, stonowanych, ale mocnych, odzwierciedla zarówno ziemistość pracy, jak i głębsze połączenie między człowiekiem a naturą. To dzieło oferuje wgląd w historyczny kontekst roku 1880, okresu, w którym życie agrarne było centralne, echojąc relację między ludzkością a naturą w głęboki sposób.