Scena rozwija się jak spokojny sen, zielona przestrzeń natury skąpana w miękkiej poświacie słońca. Spokojny staw rozciąga się po płótnie, jego powierzchnia odbija błękitne niebo usiane puszystymi białymi chmurami. Bujne, żywe drzewa kadrują scenę, ich liście to symfonia zieleni, od najgłębszego szmaragdu po najjaśniejszy chartreuse. Artysta mistrzowsko oddaje interakcję światła i cienia, tworząc poczucie głębi i atmosfery, która przyciąga widza.

Samotna postać siedzi na brzegu, być może pogrążona w kontemplacji, lub po prostu ciesząca się spokojnym pięknem dnia. Stado kaczek z wdziękiem porusza się po wodzie, ich obecność dodaje odrobinę żywego ruchu do, w przeciwnym razie, nieruchomej sceny. Pociągnięcia pędzla są luźne i impresjonistyczne, sugerują szczegóły zamiast drobiazgowo je definiować, co nadaje obrazowi lekkości i spontaniczności. Ogólny efekt to spokój i harmonia, spojrzenie na chwilę sielskiego życia na wsi.