To urzekające przedstawienie przyciąga wzrok przede wszystkim bujnymi słonecznikami dumnie stojącymi na pierwszym planie, których żywo zielone liście i żółte kwiaty tworzą żywy kontrast z stonowanymi, postarzonymi kamiennymi budynkami w tle. Artysta mistrzowsko balansuje między naturą a architekturą, ukazując rustykalny urok ogrodu kwitnącego przed starym domem o stromym dachu i ozdobnych szczytach. Delikatne pociągnięcia pędzla sugerują miękką fakturę liści i płatków, podczas gdy stonowana paleta ziemistych barw tła tworzy spokojną, niemal nostalgiczną atmosferę.

Kompozycja jest starannie warstwowa, prowadząc wzrok od szczegółowego listowia do wysokiej wieży i odległych, mglistych gór, które szepczą o spokojnym, pastoralnym życiu. Stonowane niebo, namalowane delikatnymi szaro-niebieskimi tonami, dodaje uczucia spokojnej refleksji. Dzieło to mówi nie tylko o pięknie prostego ogrodu, ale także o upływie czasu i harmonijnym współistnieniu ludzkiego siedliska z odpornością natury.