Scena rozwija się z połyskującą jakością; woda weneckiej laguny odbija uroczystości powyżej, tworząc taniec światła i koloru. Dominującym elementem kompozycji jest wielka łódź, ozdobiona flagami i bannerami, która stanowi punkt centralny, z masztami sięgającymi błękitnego nieba, usianego delikatnymi chmurami. Mniejsze łodzie, być może gondole, żeglują po wodzie, wypełnione postaciami zaangażowanymi w obchody. Budynki w tle, w tym charakterystyczna budowla w kształcie kopuły, nawiązują do kultowej architektury miasta.

Technika artysty jest widoczna w luźnych pociągnięciach pędzla, oddających przejściowe efekty światła i atmosfery. Paleta jest żywa, z grą błękitów, bieli, czerwieni i żółci, które przywołują energię uroczystości. Ogólne wrażenie to ruch i świętowanie; prawie słychać muzykę, czuć delikatne kołysanie łodzi i czuć słone powietrze laguny. To jakby tam być, świadkiem tego spektaklu.