Obraz uchwyca spokojny moment nad rzeką Sekwaną, gdzie spokój natury łączy się z delikatnymi odbiciami na powierzchni wody. Scena otoczona jest bujnymi, zielonymi drzewami po lewej stronie, których liście przedstawione są w nakrapianych odcieniach zieleni i żółci. Niebo nad tym żywym otoczeniem błyszczy delikatnymi niebieskimi tonami i białymi chmurami, budząc poczucie pokoju; niemal czuje się, że widz może wkroczyć do tego idyllicznego miejsca. Woda, jak zwierciadlana powierzchnia, odbija żywe kolory drzew, a także delikatne wskazówki z pastoralnego krajobrazu w tle. Pociągnięcia pędzla Moneta, charakteryzujące się zarówno ekspresyjnymi, jak i płynącymi ruchami, uchwytują istotę światła i ruchu w tej harmonijnej scenerii.

Bezpośrednio w tym dziele wyczuwalna jest także specyficzna świadomość miejsca, z dalekimi budynkami, które zdobią pejzaż, ich kształty są nieco zamazane przez skupienie artysty na interakcji światła i cienia. Każde pociągnięcie farby przekazuje efemeryczną jakość, ulotny moment czasu, który zachęca do zatrzymania się i głębokiego oddechu; poczucia delikatnych fal Sekwany. Historycznie, ten obraz reprezentuje coraz głębsze badania Moneta nad doświadczeniem na świeżym powietrzu, gdzie wrażenia, a nie szczegóły, ożywają na płótnie. Emocjonalny ciężar tego obrazu emanuje spokojną radością, przypomnieniem o pięknie, jakie można znaleźć w prostocie natury, budząc pragnienie doświadczania takiej sielanki w własnym życiu.