W tej delikatnej, a zarazem subtelnie dynamicznej kompozycji artysta uchwycił spokojne spotkanie jeźdźców z wyrafinowanym poczuciem lekkości i otwartej przestrzeni. Trzech dżentelmenów siedzi na koniach o różnych umaszczeniach — od ciepłego kasztanowego po miękką biel i głęboką czerń — na pierwszym planie. Ich stroje, przywodzące na myśl arystokratyczny styl XVIII wieku, sugerują status i czas wolny, a nie konflikt. W pobliżu koni kilka psów dodaje żywy, domowy akcent, który łagodzi scenę. W tle widoczne są mniejsze postaci na koniach, niemal eteryczne dzięki delikatnej kolorystyce i minimalnym detalom, co podkreśla głębię i perspektywę, nie przytłaczając kompozycji.

Paleta barw jest subtelna, oparta na delikatnych praniach tuszu i łagodnych tonach ziemi, które przywołują spokojną atmosferę wczesnego ranka lub późnego popołudnia. Oszczędne użycie koloru w połączeniu z płynnymi, niemal szkicowymi pociągnięciami pędzla nadaje obrazowi spontaniczną, żywą jakość, zapraszając widza do wyobrażenia sobie cichej rozmowy i delikatnych ruchów konia i jeźdźca. Dzieło to subtelnie odzwierciedla wyrafinowane rozrywki brytyjskiej arystokracji, a staranna, a zarazem luźna technika podkreśla mistrzostwo artysty w równoważeniu detalu z lekkością, tworząc dzieło zarówno intymne, jak i przestrzenne.