Zanurzenie w sennej palecie przenosi widza do spokojnej wioski na wzgórzu, gdzie ciepłe okry i miękkie zielenie harmonijnie się łączą. Budynki, osłonięte plamami światła, zdają się radośnie tańczyć na płótnie, ich formy oddane delikatnymi pociągnięciami pędzla wywołują uczucie spontaniczności. Powyżej wyłania się delikatne niebo; jego miękkie niebieskie i białe nadają spokojne tło, zarówno rozległe, jak i zapraszające—szepczą o ciepłocie, która wciąż trwa w powietrzu.

Zielona roślinność w eksplozji żywych odcieni zieleni obiecuje witalność życia wśród rustykalnego uroku tego godnego uwagi miejsca. Każde pociągnięcie pędzla zdaje się wdychać życie, wibrując niemal namacalną radością. Tutaj Renoir uchwycił nie tylko malowniczy widok, ale także istotę uczuć—zaproszenie do zatrzymania się, do refleksji i do delektowania się urokliwą prostotą tego widoku ogrodu. Czujesz delikatny powiew wiatru i słyszysz daleki szum spokoju, jakbyś został przeniesiony do zupełnie innej epoki.