Na tym urzekającym krajobrazie dwa wyraźne stogi siana dominują na śnieżnym obszarze, otoczone sennością, która otula ich złote formy. Puchate szczyty stogów, pokryte bielą, pięknie kontrastują z delikatnym niebiesko-szarym tłem, które wydaje się rozciągać bez końca. Pociągnięcia pędzla artysty przywołują poczucie delikatnego ruchu, staranne nakładanie kolorów tworzy kuszące interakcje między światłem a cieniem; można prawie poczuć chłód zimowego powietrza. Niektóre odległe sylwetki sugerują obecność farm, których stonowane odcienie doskonale wkomponowują się w spokojny zimowy krajobraz, sugerując ciche, prawie medytacyjne życie wiejskie.

Emocjonalny wpływ kompozycji jest głęboki; przenosi widza w moment spokoju, w którym natura i ludzkie nawyki harmonijnie się łączą. Zimna paleta kolorów wywołuje spokój, podczas gdy złote odcienie stogów siana wprowadzają ciepło, które nadaje uczucie komfortu w surowości zimy. To dzieło jest kluczowym momentem w karierze Moneta, gdzie zaczyna on badać wpływy światła i pogody w swoich krajobrazach, wpływając na przyszłe pokolenia artystów. Każdy obserwator tego dzieła może odkryć, że jego wyobraźnia wędruje, rozważając ciszę i piękno śnieżnego dnia na wsi.