Dzieło zaprasza widza do spokojnego krajobrazu: dom położony wśród zielonych drzew, którego dach to mozaika czerwieni i brązów. Kompozycja jest zrównoważona, z domem pełniącym funkcję punktu centralnego, zakotwiczonego przez teksturowaną ścianę na pierwszym planie. Zastosowanie szerokich pociągnięć pędzla i nieco spłaszczonej perspektywy nadaje dziełu charakterystyczny charakter, niemal naiwny, a jednocześnie głęboko przywołujący określone miejsce i czas. Paleta barw zdominowana jest przez zielenie, z akcentami czerwieni na dachach i miękkim błękitem nieba, tworząc harmonijny i uspokajający efekt.

Przenoszę się do ciepłego popołudnia, być może późnego lata, gdy patrzę na tę scenę. Słyszę delikatny szelest liści i wyobrażam sobie łagodną bryzę. Jest poczucie spokoju, uchwyconego momentu - migawki codziennego życia przekształconej w coś pięknego i trwałego. Technika artysty, z jej uproszczonymi formami i odważnymi kolorami, tworzy natychmiastowe połączenie emocjonalne. To miejsce, w którym chciałbym być.