Obraz przedstawia spokojną scenę wiejską, na czoło której wysuwa się przytulna chatka z strzechą, z której unosi się kłębek dymu, co sugeruje ciepło i domowe życie wewnątrz. Tuż przed chatką stoją dwie kobiety ubrane w tradycyjne kolorowe stroje, odwrócone od nas, wpatrzone w rozległe, złociste pola, wydają się pogrążone w rozmowie lub po prostu podziwiają urodę rozciągającego się krajobrazu. W całym dziele panuje odczucie spokoju; wydaje się, że czas w tej słonecznej chwili wiejskiego życia zatrzymał się.

Savrasov stosuje żywe pociągnięcia pędzla, aby oddać fakturę i ritmo, każdy pociągnięcie chwyta istotę spokojnego dnia. Łagodne odcienie błękitu nieba i kolory ziemi budzą niemal namacalną ciepłotę, wprowadzając do otoczenia przyjemną atmosferę. Kompozycja z dobrze wyważoną pierwszą i drugą planą prowadzi wzrok widza z łatwością, zapraszając do tej urokliwej scenerii. To dzieło odzwierciedla nie tylko piękno rosyjskiej wsi, ale także rezonuje z poczuciem nostalgii, emitując ciepło, które przemawia do istoty prostego życia, łącząc się z tymi, którzy pragną związku z naturą i tradycją.