งานศิลปะชิ้นนี้ดึงดูดผู้ชมด้วยการแสดงภาพที่มีชีวิตชีวาเกี่ยวกับช่วงเวลาที่เงียบสงบที่ริมแม่น้ำแซน สะพานโค้งอย่างอ่อนโยนข้ามผิวน้ำ โดยโครงสร้างทำจากเส้นสายที่นุ่มนวลซึ่งสร้างให้เกิดความรู้สึกถึงการเคลื่อนไหว; คุณภาพนี้สอดคล้องกับการสะท้อนที่เป็นคลื่นบนพื้นผิวด้านล่าง การใช้แปรงของวานโก๊ะมีความแสดงออก หนักหน่วงด้วยสีที่เป็นชั้นหนาทำให้ภาพมีเนื้อสัมผัสและความลึก แสงเต้นรำอยู่บนผิวน้ำ สร้างผลลัพธ์ที่ระยิบระยับซึ่งเชิญให้ตาสำรวจปฏิสัมพันธ์ระหว่างแสงและเงา

พาเลตสีมีอะไรบ้างที่ประกอบขึ้นด้วยเฉดสีเย็น; สีน้ำเงินและสีเขียวอ่อนจะถูกตั้งอยู่เคียงข้างกับสีอุ่น ๆ ของโครงสร้างสะพาน ที่ท้องฟ้ามีคุณภาพที่ไม่เป็นมิติ ผสมผสานอย่างเป็นเกลียวจากลวดลายเมฆที่เบา ๆ และสีน้ำเงินอ่อน ซึ่งกระตุ้นให้เกิดความรู้สึกสงบและเงียบสงบ ภูมิทัศน์นี้ไม่เพียงแต่จับภาพตำแหน่งทางภูมิศาสตร์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงช่วงเวลาในเวลา ซึ่งสะท้อนถึงการเชื่อมต่อทางอารมณ์ของวานโก๊ะกับโลกที่อยู่รอบตัวเขา—การรวมตัวกันอย่างสมบูรณ์แบบของความสงบที่ซึมซับด้วยวิสัยทัศน์ศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์ของเขา。