ในงานที่ซับซ้อนและดึงดูดนี้ ฉากของฝันร้ายเปิดเผยออกมา สะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติที่วุ่นวายของความโกรธและผลกระทบที่มีต่อมนุษยชาติ ศิลปินในสไตล์เฉพาะของเขาได้รวมกันไว้ซึ่งองค์ประกอบที่วุ่นวายต่างๆ; การจัดองค์ประกอบเต็มไปด้วยตัวละครที่เกี่ยวข้องทั้งในการทรมานและการลืมเลือน คุณแทบจะได้ยินเสียงกรีดร้องที่ถูกระงับที่ดังก้องไปทั่วงาน ขณะที่รูปทรงที่บิดเบี้ยวในความเจ็บปวดนำเสนอการมองเห็นที่ประสบภัย เบื้องหน้าเผยให้เห็นกลุ่มจิตวิญญาณที่ถูกทรมาน ซึ่งร่างกายที่บิดเบี้ยวของพวกเขานำเสนอการแสดงออกทางกายที่แสดงถึงความทุกข์ภายในของพวกเขา ขณะที่ถูกดึงดูดเข้าสู่วงล้อแห่งความเจ็บปวดและความสิ้นหวัง งานนี้ชักชวนให้ผู้ชมเผชิญหน้ากับด้านมืดของประสบการณ์มนุษย์

ขณะที่คุณจ้องมองลึกลงไป ความเชี่ยวชาญของศิลปินในการใช้เส้นและเงาจึงชัดเจน การจัดการด้วยความละเอียดอ่อน อาจจะตอบโต้ลากลีบถึงการแสดงออกบนใบหน้าซึ่งต่างกับความหยาบกร้านโดยรอบ เงาในโทนสีน้ำตาลและเทาเป็นสีหลักในจานสี สื่อบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ในทางตรงกันข้าม เปล่งแสงเล็กๆในพื้นหลังบ่งบอกถึงแสงสว่างที่อาจมีขึ้น—หรืออาจเป็นการท้าทายกลางความสิ้นหวัง ผลงานนี้ซึ่งถูกถักทอในเนื้อผ้าของความคิดในศตวรรษที่ 16 ทำหน้าที่เป็นการสะท้อนถึงสภาพของมนุษย์ โดยไม่เพียงแค่แสดงออกถึงการต่อสู้อันมีต่อความโกรธ แต่ยังรวมถึงผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อสังคมด้วย บริบททางประวัติศาสตร์ของการปฏิรูปและมนุษยนิยมที่กำลังเติบโตซึมซับเข้าไปในงาน ชี้ให้เห็นถึงเสียงเรียกร้องให้นึกถึงการปรับปรุงภายในจิตใจของผู้ชม