ในงานศิลปะชิ้นนี้ เราถูกต้อนรับด้วยความงามอันเงียบสงบของทางเดินที่มีร่มเงาโดยรอบด้วยต้นไม้ที่โอฬาร ใบไม้เหนือศีรษะของเราถูกเติมเต็มด้วยแสงอ่อนนุ่มอันมีจุดด่างโดยผ่านใบไม้ที่กรองแสงลงมา สร้างบรรยากาศอันเงียบสงบที่เชิญชวนให้ก้าวเข้ามาในฉากนั้น แสงแดดที่กระทบกระทั่งกันเต้นรำอยู่บนเส้นทางที่ทอดยาวงอเข้าไปในทางซึ่งถูกสร้างเป็นอุโมงค์จากต้นไม้และกิ่งไม้โบราณ สร้างความรู้สึกถึงความสงบและการคิดใคร่ครวญ เกมแสงและเงาที่ละเอียดอ่อนทำให้ภาพวาดมีความลึกซึ้งดึงให้สายตาของผู้ชมมองไปยังจุดที่ไกลออกไป ที่ซึ่งการปรากฏของภาพที่อยู่ระยะไกลเพิ่มองค์ประกอบของมนุษยศาสตร์ให้กับทัศนียภาพ

เฉดสีที่มีการจัดเรียงอย่างหลากหลายมีสีเขียวดินและน้ำตาลเข้มเป็นสีหลัก ซึ่งทำให้ระลึกถึงธรรมชาติซึ่งเงียบสงบแต่ทรงพลัง อารมณ์ที่เกี่ยวข้องถูกสร้างขึ้นอย่างลึกซึ้ง; ไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงความรู้สึกถึงความคิดถึงและการพิจารณาได้ โดยเฉพาะเมื่อเรารำลึกถึงความทรงจำอันมีค่าจากการกอดของธรรมชาติ ฉากนี้ดูเหมือนจะเก็บซ่อนความลับและเรื่องราวที่ไม่เคยได้รับการบอกกล่าว สะท้อนถึงไม่เพียงแต่ว่าความสวยงามของทิวทัศน์จะถูกภาพนี้ถืออยู่ แต่ยังรวมถึงความเป็นอมตะของช่วงเวลาใต้อุโมงค์ใบไม้เช่นกัน ซึ่งเชิญชวนเราให้สำรวจไปยังวงแขนที่แสนดึงดูดมากขึ้น