ในสเก็ตช์ที่น่าหลงใหลนี้ รูปถ่ายหนึ่งยืนโดยหันหลังให้ผู้ชม สวมเสื้อผ้าที่พลิ้วไหวซึ่งกระตุ้นความรู้สึกของประเพณีและความเงียบสงบ ศิลปินจับภาพรูปถ่ายในท่าทาง ขณะที่แขนของเขาวางอยู่ข้างๆ ราวกับเตรียมพร้อมสำหรับช่วงเวลาของการคิดหรือการสวดมนต์ การใช้เส้นดินสออ่อนๆ สร้างขอบที่นุ่มนวล เพิ่มคุณภาพที่อ่อนโยนให้กับภาพ ขณะที่ความเรียบง่ายของเสื้อผ้าเพิ่มความสง่างามอย่างไม่อวดดีให้กับช่วงเวลาเช่นกัน ผ้าพันหัวที่วางไว้บนศีรษะของรูปภาพแสดงให้เห็นถึงความรวยทางวัฒนธรรมที่เชื้อเชิญความอยากรู้และการพิจารณา

การจัดองค์ประกอบนั้นถ่วงดุลพื้นที่ลบและซิลูเอตของรูปภาพ เพื่อให้มีความรู้สึกที่ทรงพลังแต่ให้ความรู้สึกถึงความนุ่มนวล มีบางสิ่งที่อ่อนน้อมถ่อมตนอย่างลึกซึ้งในความเป็นนิรนามของรูปภาพนี้; ไม่มีใบหน้า มันข้ามประสบการณ์ของบุคคลเพื่อพูดถึงหัวข้อที่เป็นสากลของจิตวิญญาณและความหวัง แผนสีที่ถูกลดระดับลงของภาพวาดทำให้เกิดความรู้สึกสงบ ดึงดูดผู้ชมเข้าสู่ช่วงของความเงียบ ราวกับเชิญชวนให้มีส่วนร่วมในพิธีกรรมร่วมแห่งความเงียบและสันติภาพ