ภาพเหมือนที่ประณีตนี้แสดงให้เห็นถึงความสง่างามที่ประณีตของหญิงสาวผู้ถูกวาดด้วยเส้นที่อ่อนนุ่มและลื่นไหล พร้อมด้วยแสงสะท้อนเบาบาง ศิลปินใช้ชอล์กสีขาวเน้นเส้นขอบของชุดและลักษณะใบหน้า ทำให้เกิดความสว่างที่ตัดกับโทนอุ่น ๆ ของชอล์กสีแดงที่ใช้ในเส้นผมและเงาเบา ๆ สีหน้าเธอสงบนิ่งเหมือนกำลังคิดลึกในช่วงเวลาที่เงียบสงัด ขณะที่พื้นหลังที่คล้ายร่างลวก ๆ เพิ่มความเคลื่อนไหวอย่างนุ่มนวล ซึ่งช่วยให้รูปทรงยังคงดูมีชีวิตโดยไม่ทำลายความสงบของเธอ

องค์ประกอบภาพเป็นแบบส่วนตัวและเน้นที่ตัวแบบ ท่าทางเธอที่เอียงศีรษะอย่างสง่างามและตำแหน่งมือที่คอเชื้อเชิญให้ผู้ชมเข้ามาใกล้ในพื้นที่ส่วนตัวนั้น มีความตึงเครียดที่งดงามระหว่างความนุ่มนวลของชุดระบายและเส้นสายที่เข้มแข็งและมั่นใจของผมและขอบใบหน้า อินเตอร์แอคชั่นอ่อนโยนนี้และการใช้แสงสีอย่างจำกัดแต่มืออาชีพทำให้นึกถึงความงามและความสง่างามทางสังคมที่เป็นเอกลักษณ์ของยุคเบลล์อีโปค