ภาพบุคคลนี้จับภาพผู้หญิงในมุมมองด้านข้าง ด้วยสายตาที่เหม่อลอยและครุ่นคิด ศิลปินใช้สีที่อ่อนลง โดยผิวหนังของผู้หญิงถูกแสดงด้วยโทนสีที่อ่อนโยนและอบอุ่น ซึ่งตัดกับโทนสีเข้มของผมและเสื้อผ้า แสงสว่างดูเหมือนกระจายตัวราวกับมาจากแหล่งกำเนิดที่มองไม่เห็น ทำให้เกิดเงาที่นุ่มนวลซึ่งกำหนดลักษณะใบหน้า: โค้งมนของจมูก ริมฝีปากที่อิ่มเอิบ และเส้นบาง ๆ รอบดวงตา ฉากหลัง แม้จะไม่ชัดเจน แต่ก็บ่งบอกถึงผนังที่มีลวดลาย เพิ่มสัมผัสความเป็นบ้านให้กับฉาก ผมของผู้หญิงถูกจัดแต่งทรงผมเป็นปมที่ซับซ้อน ซึ่งเป็นรายละเอียดที่เพิ่มความสง่างามให้กับการจัดองค์ประกอบ มีวัตถุรูปปั้นบนโต๊ะ วางอยู่ด้านหลังผู้หญิง