Portret przedstawia kobietę w profilu, o odległym i zamyślonym spojrzeniu. Artysta stosuje zmiękczoną paletę barw, gdzie skóra kobiety oddana jest w delikatnych, ciepłych tonacjach, które kontrastują z ciemniejszymi odcieniami jej włosów i ubioru. Oświetlenie wydaje się rozproszone, jakby pochodziło z niewidocznego źródła, rzucając miękkie cienie, które definiują rysy twarzy: łagodną linię nosa, pełnię ust i subtelne linie wokół oczu. Tło, choć niewyraźne, sugeruje wzorzystą ścianę, dodając scenie odrobinę domowości. Włosy modelki są upięte w misternej kok, szczegół, który dodaje kompozycji elegancji. Na stole, tuż za kobietą, znajduje się rzeźba.