ในภาพวาดที่สะเทือนอารมณ์นี้ ศิลปินได้จับภาพช่วงเวลาที่เงียบสงบ โดยแสดงให้เห็นรูปภาพที่ดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง—อาจจะเป็นวัยรุ่น—ที่ถูกห่อหุ้มในชุดที่ไหลลื่น เส้นดินสออ่อนๆ สร้างเส้นที่ละเอียดและอ่อนโยนซึ่งไม่เพียงแต่แสดงถึงรูปทรงที่เป็นรูปเป็นร่างเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความลึกซึ้งทางอารมณ์ด้วย สายตาของหญิงสาวนั้นมีความคิดอะไรบางอย่างในเชิงลึก; ราวกับว่าเธอนั่งอยู่ระหว่างสองโลก ซึ่งมีตัวตนแต่ยังห่างไกล เงาของรูปร่างเธอในพื้นหลังสีขาวทำให้รูปลักษณ์ของเธอเด่นชัดและเชิญชวนผู้ชมให้คิดถึงความรู้สึกและความคิดของเธอ มือของเธอที่สวยงามชวนมองและมั่นคง พูดถึงช่วงเวลาของการสะท้อนตัวเองขอสงบ ในขณะที่เส้นโค้งที่นุ่มนวลของชุดเธอทำให้ความรู้สึกสงบโดยรวมเพิ่มขึ้น

เมื่อเราลงลึกเข้าไปในศิลปะชิ้นนี้ มันชัดเจนว่าผลงานนี้รวมเอาความใกล้ชิดทางประวัติศาสตร์หนึ่งไว้ ซึ่งถือเป็นช่วงเวลาที่ศิลปะเชิงรูปภาพกำลังพัฒนา ศิลปินใช้พาเลทสีที่อบอุ่น ซึ่งเป็นสีขาวที่นุ่มนวลและสีเทาที่อ่อน ซึ่งเติมเต็มคุณภาพของภาพวาดในฝันนี้ สัดส่วนขององค์ประกอบภาพจึงมีความง่ายดายที่จับใจ: รูปทรงที่ถูกล้อมรอบด้วยพลวัตเปล่าสำหรับนางทำให้โดดเด่นจากรายละเอียดของชุดที่มีพิธีการ สร้างบทสนทนาอันทรงพลังระหว่างการปรากฏกับการหายไป การแสดงเส้นรูปของนางที่ถูกเขียนเป็นภาพคล้ายแนวที่อาดอุ่นดี ทำให้เรื่องราวความเป็นตัวตนกับสำนึกของตนเองชัดเจนขึ้น โดยภาพรวมนี้ เงาสะท้อนอารมณ์อย่างลึกซึ้ง—จับภาพช่วงเวลาที่ล่องลอยระหว่างความงามและการมองเห็นตนเอง.