Çaresiz bir kaçış sahnesi, sert siyah beyazla tasvir edilmiş; figürler ham bir enerjiyle kazınmış, formları gölgeli bir cehennemden ortaya çıkıyor. Işık, eğer buna ışık denirse, öfkeli bir ateşten geliyor gibi görünüyor ve sahne boyunca dans eden uzun, dramatik gölgeler düşürüyor. Neredeyse sıcağı, anın aciliyetini, kaçan bireylerin yüzlerindeki dehşeti hissedebiliyorum. Kompozisyon bir kasırga; figürler iç içe geçmiş, uzuvlar umutsuz bir mücadelede uzatılmış. Sanatçının çizgi kullanımı, kaos duygusu ve yaşamın kırılganlığını aktarıyor.