Bu sakin göl manzarası, çevresindeki dağ yamaçlarının yumuşak renklerini yansıtan durgun suları ile doğanın nazik kucaklayışını yakalıyor. Sanatçının hassas fırça darbeleri ve şeffaf sulu boya tekniği, yumuşak bir atmosferik kalite yaratıyor ve izleyiciyi huzurlu bir düşünce anına davet ediyor. Kompozisyon, kayalık ön plan ile geniş su ve uzaktaki heybetli dağlar arasında ustaca bir denge kurarak, gözleri doğal olarak sahne boyunca yönlendiriyor.

Palet, kahverengiler, yeşiller ve hafif maviler gibi toprak tonlarından oluşuyor; sisli gökyüzüyle uyum içinde, dağ sığınağının serin ve taze havasını çağrıştırıyor. Burada huzurlu, neredeyse meditasyon hissi veren bir atmosfer var; sanki zaman bu ıssız manzarada yavaşlıyor. 1895 yılında yapılmış bu eser, 19. yüzyılın sonlarında doğanın güzelliğine yönelik romantik takdiri örnekliyor; sanatçının ışık ve atmosfer duyarlılığı, basit bir dağ gölünü zamansız bir sığınağa dönüştürüyor.