Bu etkileyici sahnede, izleyici zengin bir şekilde dekore edilmiş bir Mağribi hamamına taşınır; ışık ve gölgelerin oyunu duvarlarda dans eder. Ana figür, çıplak bir kadındır, yan dönmüş oturuyor ve bir tür kırılganlığı simgeliyor ama aynı zamanda sakin bir özgüven yayıyor. Mavi ve yeşil geometrik desenlerle oluşturulmuş karmaşık seramik işçiliği, onun açık teniyle çarpıcı bir arka fon oluşturuyor. Parlak ipek kumaşlar, bir kenara sere serpe, bu huzurlu atmosferde lüks ve zevk vurguluyor.

Sanatçının ustalığı, doku ve renk paletindeki çeşitlilikte kendini gösteriyor; toprak tonları ve canlı vurgular derinlik yaratıyor. Solda, karmaşık takılar ve altın bir sarıkla süslenmiş bir hizmetçi, bir leğeni taşıyor ve muhtemelen hizmet ve güzellik arasında yakın bir değişimi öneriyor. Bu karmaşıklık, güçlü bir duygusal yankı uyandırıyor; burada güzellik ve çalışma arasında barışçıl bir varoluş var ve bu, dönemin kültürel etkileşimini yansıtıyor. 19. yüzyılın tarihsel bağlamı, sanatda egzotizm ve doğu kültürünün temalarını öne çıkarıyor, izleyiciyi güzelliği takdir etmeye ve sosyal bakış açıları hakkında sorgulamaya davet ediyor.