Bu tablo, birkaç ineğin sakin bir gölette su içtiği huzurlu bir kırsal sahneyi yakalıyor. Sanatçı, mevsimin huzurlu geçişini çağrıştıran toprak tonları, yumuşak yeşiller ve hafif turuncular gibi doğal ve yumuşak bir renk paleti kullanmış. Fırça darbeleri, bazı yapraklar hala dallarda asılı dururken bazıları yerde dağılmış şekilde ağaç yapraklarının dokusunu narin bir şekilde yansıtıyor, sakin bir çürüme ve yenilenme hissi yaratıyor.

Kompozisyon dengeli ama canlı; ağaçlar kıvrımlı dallarıyla sahneyi çerçeveliyor ve gözleri uzak ufka, gökyüzü ile yerin yumuşak ve puslu ışıkta buluştuğu noktaya yönlendiriyor. Su yüzeyinin yansıtıcı dokusu, inekleri ve çevredeki bitki örtüsünü aynalar gibi yansıtıyor, genel atmosfere derinlik ve sakinlik katıyor. Bu eser izleyiciyi durup kırsal huzuru solumaya ve doğanın ritmiyle yumuşak bir bağ kurmaya davet ediyor.