Bu etkileyici tablo, bir teknenin güvertesinde duran zarif genç bir kadını betimliyor; figürü, ışık ve gölgenin nazik bir oyunuyla sarılmış. Sanatçı, gevşek ve ifade dolu fırça darbeleri kullanarak beyaz, gri ve muted toprak tonlarını harmanlıyor; teknenin altındaki suyun hafif hareketini anımsatan bir atmosfer yaratıyor. Kadının şıklığı, narin nakışlı beyaz eteği, yüksek yakalı bluzu ve omuzlarına örtülmüş koyu renkli şalı ile kendini gösteriyor; geniş kenarlı şapkası ise yüzünün bir bölümünü gizleyerek gizem katıyor. Ahşap güverte, kavisli korkuluk ve parlatılmış navigasyon cihazları dikkatlice ancak spontane bir dille betimlenmiş; bu da kompozisyona hem gerçekçilik hem de empresyonist bir hafiflik kazandırıyor.

Yumuşak renk paleti sakin ve düşünceli bir atmosfer oluşturuyor; figürün kendinden emin duruşu, denizin ritmiyle uyum içinde. Resimdeki resmi duruş ile özgür fırça dokunuşları arasında bir gerilim var; izleyiciyi zaman içinde dondurulmuş bu anın ardındaki hikayeleri ve duyguları hayal etmeye davet ediyor. Tarihsel bağlamda, eser yüzyılın sonundaki eğlence, modernite ve kadın rollerindeki değişimlere duyulan ilgiyi yansıtıyor. Gelenek ile sanatsal özgürlükler arasında ince bir dengeyi kutlayan bu eser, adeta fısıldayan samimi bir görsel şiir gibi.