Deze indringende afbeelding toont een elegante jonge vrouw die op het dek van een boot staat, haar silhouet gehuld in een zacht samenspel van licht en schaduw. De kunstenaar gebruikt losse, expressieve penseelstreken die tinten wit, grijs en gedempte aardetinten vermengen, wat doet denken aan de zachte beweging van het water onder het schip. Haar elegante kleding – een vloeiende witte rok met delicate borduurwerk, een blouse met hoge kraag en een donkere sjaal over haar schouders – straalt gratie en vrouwelijkheid uit, terwijl de brede hoed haar gezicht deels bedekt en een vleugje mysterie toevoegt. Het houten dek is geschilderd met zorgvuldige maar spontane texturen die het oog leiden van het gebogen reling naar de gepolijste navigatie-instrumenten, wat de compositie verankert in een tastbare werkelijkheid, maar met een impressionistische lichtheid.

Het subtiele kleurenpalet creëert een serene, contemplatieve sfeer waarin de stille kracht van de figuur harmonieert met het ritme van de zee. Er is een fijne spanning tussen de formele houding en de vrijheid van de penseelstreken, die de toeschouwer uitnodigt de verhalen en emoties achter dit bevroren moment in de tijd te verbeelden. Vanuit historisch perspectief weerspiegelt het werk de fascinatie aan het einde van de eeuw voor ontspanning, moderniteit en veranderende vrouwelijke rollen. Het vertegenwoordigt een delicate balans tussen traditie en nieuwe artistieke vrijheden, gepresenteerd als een intiem, bijna fluisterend visueel gedicht.