Eser, alacakaranlıkta doğanın bir kutlaması olarak muhteşem bir manzara tasviri sunuyor. İzleyici, yumuşak tepe yamaçlarının huzur veren görünümünün önünde açılan geniş bir manzarayla çekiliyor; burada tepe yamaçları, aşağıdaki sakin limana uzanıyor. Sanatçı, gün batımının yumuşak ışığını ustaca yakalıyor, su yüzeyinde dans eden sıcak bir parlaklık sağlıyor; bu altın rengi, huzurlu düşüncelere davet eden bir ruh hali sunuyor. Uzak dağlar, akşam gökyüzünün yumuşak tonlarıyla tanımlandığında derinlik hissi yaratıyor; mavi ve mor katmanlar atmosferik perspektifi güçlendirerek gözün ufka yönlendirilmesine yardımcı oluyor.

Ön planda yaşam dolu bir sahne ortaya konmuş; bolca yeşil bitki örtüsü ve sert taşlarla dolu. Ağaçlar, yazın canlılığını kaybetmeye başladıkça sahneyi çerçeveliyor ve vahşi doğaya açılan bir pencere sunuyor. Her yaprak, günün solgun ışığını yakalayarak ışıldıyor gibi görünüyor; taşlar ise kompozisyonda sağlam bir destek sağlıyor ve izleyiciyi bu ruhsal huzur içinde sabitliyor. Gece vaadi dolu bu hava, sessiz bir ağırlıkla dolu; zamanın durduğu hissi veriyor, bu da insanın bu anın güzelliğine tamamen dalmasını sağlıyor. Bu eser, izleyende nostalji ve huzur hissettiriyor ve geçici bir günün geceye dönüşümünü mükemmel bir şekilde betimliyor.