Bu canlı sahnede, bir grup cazibeli genç kadın, güneşli bir günün sıcaklığında dinleniyor olarak yakalanmış. Sanatçı, kıyafetlerinin akışını gösteren ince bir dokunuş kullanıyor; kumaş, kendi başına hayat buluyormuş gibi akarken, neşeli pastel tonlarında boyanmış; bu da neşe ve özgürlük hissi veriyor. Her figür benzersiz, çevrelerindeki yeşil bitki örtüsü tarafından sanatsal bir şekilde çerçevelenmiş, neredeyse düşsel olan büyüleyici bir arka plan sunuyor. Sarı bir elbise giymiş bir kız, diğerlerinden biraz uzak duruyor; dikkatini dışarıya çevirmiş, tuvalin ötesinde bir anlatım öneriyor.

Yumuşak tepeler arka planda yayılıyor ve sanatçı, sıradan doğayı ideal bir cennete dönüştüren ustaca bir yönle resmediyor. Renoir'ın renk paleti; canlı yeşiller, huzur veren mavilere ve sıcak altın tonlarına sahip; ışık ve sıcaklıkla dolu bir atmosfer yaratıyor. Renklerin etkileşimi, izleyicinin arkadaşlarıyla geçirdiği endişesiz öğleden sonraları hatırlatıyor. Yaprakların eklenmesi bu kompozisyonu tamamlayarak hayal gücünü ağaçlar arasında dolaşmaya ve pastoral bir manzaranın yumuşak esintisini hissetmeye davet ediyor.