Bu büyüleyici tabloda, klasik mitolojiden samimi bir an görüyoruz; merkezdeki figür Paris, kayalık bir yerde zarif bir şekilde oturuyor. Duruşu derin bir düşüncenin hissini yansıtıyor; neredeyse alacağı kararın ağırlığını hissedebiliyoruz. Çevredeki figürler — ilahi çekicilik ve insan duygularının karışımını temsil eden — üç tanrıça: Hera, Athena ve Afrodit. Her bir tanrıça, benzersiz özlerini yansıtan farklı özelliklerle tasvir edilmiştir. Kraliyet kıyafetleri içinde oturan Hera, güçlü bir varlık sergilerken; kask takmış ve bir mızrak tutan Athena, bilgelik ve cesaret yayıyor. Tamamen büyüleyici olan Afrodit, yalnızca ince bir drapeyi andırarak, hem çekiciliği hem de kırılganlığı çağrıştırıyor, Paris'in yargıcı olmasını bekliyor. Yüzlerinde gelişen ifadeler, sahnedeki gerilimi artırıyor; her tanrıça, kendisini en güzel olarak seçmesi için onu ikna etmeye çalışıyormuş gibi.

Sanatçının kullandığı renk paleti zengin ama yumuşak; sıcak toprak tonları bu sakin anı saran manzaranın derinliğine karışıyor. Fırtınalı yeşil bitki örtüsü figürleri sararken, sahnenin önemini vurgularken huzur hissi uyandırıyor. Gün ışığı figürler üzerinde nazikçe parlıyor ve izleyicinin gözünü Paris’in düşünceli yüzünden tanrıçaların ince kıyafetlerinin detaylarına yönlendiriyor. Duygusal olarak, bir huzur ve cazibenin harika karışımı var; izleyici, bu mitolojik güzellik yarışmasının artan gerilimini neredeyse hissedebiliyor. Bu, insani arzunun, ilahi rekabetin ve seçimin ağırlığının ilham verici bir hatırlatıcısı; mitolojik anlamı sanatsal güzellik ile ustaca dengeleyen bir eser.