Sahne, dinamik bir aceleyle açılıyor; kasları gelişmiş at şeklinde bir yapıya sahip bir sentor, yayını çekmiş genç bir figürü taşıyarak yemyeşil bir ovada koşuyor. Daha yaşlı sentor, muhtemelen eğitmen Chiron, kolunu yukarı kaldırarak genç olanı teşvik eder gibi, yüzünde aciliyet ve rehberliğin bir karışımıyla canlanmış bir ifadeyle. Sanatçı, hareketi ustaca yakalar; rüzgar havayı kırbaçlar gibi, çimen kokusunu ve maceranın vaadini beraberinde getiriyor. Korkmuş bir köpek sola doğru fırlar. Fırça darbeleri gevşek, neredeyse çılgınca, anında eylem hissi yaratıyor; renkler kısık, bir atmosfer hissi yaratıyor. Sanatçının ışık ve gölge kullanımı derinlik katıyor ve kovalamacanın dramını vurguluyor. Hem insan hem de efsanevi figürler, sahnenin duygusal etkisini artıran bir gerçekçilik hissiyle yorumlanıyor.