Bu etkileyici tablo, içe dönük bir güzellik ve trajik bir miti yakalıyor. Ortadaki genç adam, canlı çiçeklerden oluşan bir taç ve narin gökkuşağı renklerinde bir kuşakla süslenmiş, antik ve bitkilerle kaplı bir harabenin yanında zarifçe yaslanmış. Genç ve neredeyse eterik formu, cildinin yumuşaklığını ve duruşundaki gerginliği vurgulayan ince fırça darbeleriyle betimlenmiş. Arka plan, doğa ile klasik mimariyi harmanlayarak, taş sütunlar ve kemerlerin etrafını saran yoğun yeşilliklerle neredeyse başka bir dünyayı çağrıştıran bir atmosfer yaratıyor. Renk paleti sakin ama zengin; toprak tonlarında yeşiller, kahverengiler ve yumuşak maviler hakim, yüz ve çiçek detaylarında ise parlak kırmızı ve turuncular göze çarpıyor.

Kompozisyon, insan figürü ile çevresini ustaca dengeliyor ve kendi yansımasına hayran kalan Narcissus mitini akıllara getiriyor. Işık ve gölge kullanımı derinlik ve hüzün katıyor; figürün gerçeklik ile yanılsama arasında sıkışmış gibi görünmesini sağlıyor. Duygusal etki derin; güzellik ve hüzün bir arada hissediliyor, zaman içinde donmuş samimi bir an. Tarihsel olarak, bu eser Sembolizm akımının mitlere, rüyalara ve iç dünyaya olan ilgisini yansıtıyor ve sadece görsel bir şölen değil, kimlik ve özseverlik üzerine düşündürücü bir anlatı sunuyor.