Bu büyüleyici eserde, iki figür altın sarısı buğday tarlasından yükseliyor; güneşle aydınlanan doğa, kırsal neşe ve mahremiyete dair hikayeleri fısıldıyor. Buğdayın derin tonları nazikçe dalgalanarak, sanki figürlere dokunan sıcak bir meltem varmış gibi bir his uyandırıyor. Reclining kadın, yumuşak ifadesiyle huzurlu bir seksapel sergileyerek, onunla enerjik bir şekilde etkileşime giren çocuğun cıvıltısıyla uyum içinde.

Fragonard’ın ustaca fırça darbeleri sahneye hareket ve hayat katıyor; akan kumaşlar ortamdaki doğanın ritmini yankılıyor. Kremalı beyaz, hafif pembe ve altın sarısı tonların pastel paleti gözü rahatlatarak, izleyiciyi saran genel bir sıcaklık sunuyor. Bu parça duygusal bir derinlik yayıyor, daha basit zevkler için bir nostalji uyandırarak, hayatta geçici ve nazik unsurları yorumlayarak, masumiyet ve cazibe arasında bir denge kuruyor.