Bu narin eskiz, zarifçe oturan bir kadının geçici zerafetini yakalıyor; ince formu, hareketi ve sessiz düşünceyi fısıldayan akıcı ve kendinden emin çizgilerle çevrelenmiş. Yumuşak bej arka plan, sıcak kahverengiler, hafif beyazlar ve nazik gölgelerin hafif empresyonist çizgilerle birleşmesine izin veriyor. Sanatçının ustalığı, zarif duruşunu ve elbisenin geniş kıvrımlarını tanımlayan, minimum ama ifadesi güçlü çizgiler kullanmasında belirgin; elbise sanki sessiz bir esintiyle hafifçe dalgalanıyormuş gibi.

Kompozisyon, izleyicinin gözünü bükülmüş kolları boyunca huzurlu profiline yönlendiriyor; saçları kırmızı tonlarla vurgulanmış ve nazikçe bağlanmış kurdelelerle süslenmiş, kişisel ve döneme özgü bir dokunuş katıyor. Sınırlı renk paleti ve hafif uygulama, zamanın askıya alındığı—yarı hatıra, yarı rüya—anlığı çağrıştıran geçici bir etki yaratıyor. Bu eser, Güzellik Çağı'nın güzellik, dişilik ve ince duygulara olan hayranlığıyla yankılanıyor; sanatçının sadece görünümü değil, özünü ışık, gölge ve çizginin ustaca etkileşimiyle yakalama becerisini gösteriyor.