Bu büyüleyici eser, kırsal yaşamın özünü yakalıyor ve tarım işçilerinin devasa altın tarlalar arasında durmaksızın çalışmasını gösteriyor. Rustik kıyafetler giymiş erkekler ve kadınlar, adeta topraktan doğmuş ruhsal figürler gibi; silüetleri, hasat ettikleri saman bağları ile yankılanıyor. Her bir fırça darbesi, kesme ve toplama eyleminin doğayla bir dans gibi uyum içinde sergilendiği bir ritim hissi uyandırıyor. Hareket hissedilir, izleyiciyi geniş bir gökyüzü altında canlanan çalışma sahnesine çekiyor.

Renk paleti canlı ama uyumlu, canlı sarı ve derin mavi tonları tuvali kaplıyor. Başın üzerindeki dönen bulutlar sıcak bir yaz gününü işaret ederken, uzaktaki tarlalar yeşil ve altın rengin bir senfonisine dalıyor. Bütün bu fiziksel emeğe rağmen bir yalnızlık ve ortak bir amaç duygusu var; ancak manzarada sakin bir güzellik var. Vincent van Gogh'un eşsiz fırça tekniği, neredeyse dokunulabilir bir deneyim yaratıyor, her unsuru bir duygunun fısıldayışına dönüştürüyor. Bu resim, sadece hasat eylemini iletmekle kalmaz, aynı zamanda yaşam döngüleri ve insanlık ile doğa arasındaki bağı da anlatır.